این مقاله را در شماره 275 ماهنامه باران از سایت اوقاف مشاهده کنید…
یا متن کامل مقاله را در همینجا مطالعه کنید…
خیلی جالبه که خیلی سال پیش، رضاخان به زور تلاش کرد که چادر رو از سر زن ایرانی جماعت برداره. ولی نتونست. ولی امروز، دخترای ایرانی، خودشون، عکسشون رو در شبکه های اجتماعی، با بدترین وضع ظاهری، در اختیار همه میزارن!!
در واقع این کارکرد جنگ نرمه! یعنی برای نفوذ فکری و تغییر یک رفتار در جامعه ای خاص، لازم نیست تفنگ و تانک باشد. بلکه به آرامی می شه نگاه و سلیقه و رفتار و پوشاک و عادات مردم رو عوض کرد.
و همین تغییر نرم، باعث می شود که دخترای این نسل، عکس های غیرقابل باوری رو خودشون منتشر می کنن، بدون اینکه از عواقب خطرناک و دردناکش مطلع باشن.
جدای از اینکه چقدر از تصاویر دخترها سو استفاده میشه، چقدر پرونده های جدیدی در دادگاه ها تشکیل شده از آسیب های جبران ناپذیری که دختران نوجوان و جوان در این فضا براشون اتفاق افتاده.
از دخترک شهرستانی که عکس های نامناسبی از خودش رو برای یک دوست اینترنتی فرستاده و پس از یک دعوای ساده، دوست نامردش، عکس ها رو در گروه خانوادگی دختره منتشر می کنه و پدر دختره، بخاطر ظرفیت پایینش در این اتفاق و بی آبرویی، خودکشی می کنه!!
امروز، اکثر اتفاقاتی که بر اثر فضای مجازی اتفاق میوفته، شبیه داستان های باورنکردنیه و میشه برای هر کدومشون، یک رمان غم انگیز و گریه دار نوشت.
واقعاً چرا این اتفاق افتاده و نسل قبلی، عکس های عروسیشون رو توی آلبومی قایم می کردند و زیر تخت میزاشتن؛ و نسل امروز، خصوصی ترین لحظه های زندگیش رو با دیگران به اشتراک میزاره؟!
دلیلش ارتباط داره به یکی از کارکردهای فضای مجازی! حضور ما در شبکه های اجتماعی، باعث میشه تا توهم حریم خصوصی بهمون دست می ده و فکر می کنیم که هیچ کدوم از فعالیت های ما دیده نمیشه!
این در حالیه که اگر تنظیمات حریم خصوصی رو در شبکه های اجتماعی، متناسب با واقعیت تعریف نکنید، بطور پیشفرض، اطلاعات شما رو به دیگران نمایش میدن. اطلاعاتی که شاید شما نخواین کسی بودنه.
اینکه شما با چه کسانی دوست هستید! یا به چیزهایی علاقمندید و لایک کردین! یا حتی کامنت هایی که گذاشتین!
آیا واقعاً میخوایم همه اطلاعات شخصیمون رو دوستای بابامون هم، بدونن و در موردش اظهار نظر کنن؟! دوستای بابامون و مدیر مدرسه و معلم ها و فامیلای دور و… که جای خود دارد؛ همه غریبه ها هم به اطلاعات ما دسترسی دارن!
با وجود اینکه فضای مجازی، بسیار خطرناکه. ولی اینا رو نگفتم که شما بترسونم. بلکه تلنگری بود برای اینکه حواسمون رو جمع بکنیم و حریم خصوصیمون رو در فضای مجازی هم رعایت کنیم.
هر حرفی رو نزنیم. هر جایی هر کامنتی ننویسیم. تصاویر لحظه های خاص و خصوصی زندگیمون رو با همه به اشتراک نزاریم.
شاید امروز این اطلاعات برامون مهم نباشه، ولی میتونه در آینده ما تأثیرگذار باشه. حواستون باشه که خدا ستارالعیوبه و کارهایی که در جوونی کردیم رو می بخشه. ولی فضای مجازی بی رحمه و همه چیز رو ثبت می کنه و در اختیار دیگران میزاره.
با کمی حواس جمعی میشه جلوی خیلی از ضررهای فضای مجازی رو گرفت و از فرصت هاش استفاده بهتری برد.
نویسنده: مهندس مصطفی ضابط